Ze zijn voor sterven en vergaan geboren

Omar Khayyam
Nieuwjaarswens Pim en Tineke Witteveen-Hevinga. 2001.
De tekst, beginnend met de woorden “Ze zijn voor sterven en vergaan geboren …” werd aangehaald door Jan Wolkers in een interview met Vrij Nederland, (7 oktober, 2000). De herkomst van het kwatrijn en wie de vertaler is, is onduidelijk.

Ze zijn voor sterven en vergaan geboren / zo sprak ik toen ik bij de rozen was / maar schrok en hoorde dreunen in mijn oren / wat is u zelve, ijdel mens, beschoren? / zo kort als gij hier wandelt bij de rozen in het gras.’

Morgen? Waarom, het kan zijn dat ik Morgen mijzelf ben …

In De wereld van het denken, door Hazrat Inayat Khan (Deventer, Kluwer, 1938, vertaler niet vermeld) twee citaten:

Morgen? Waarom, het kan zijn dat ik Morgen mijzelf ben met de zevenduizend jaren van Gisteren.
(p. 59)

Een haarbreedte scheidt waar van onwaar.
(p. 98)

“Van deze aardse wereld stap ik af,

In De Stem van 21-8-1948, ‘Schoon oud Perzië wordt een nieuw land’ een kwatrijn van een onbekende vertaler:

“Van deze aardse wereld stap ik af,
Van haar, die korte tijd een onderdak mij gaf;
Van alle raadselen werd mij geen enkele opgelost,
En duizend twijfelingen neem ik mee in het graf”.

Het Leven is een schaakbord van dagen en nachten

In het Algemeen Handelsblad van 1 mei 1956 verscheen een pagina-grote advertentie van farmaceutisch bedrijf Organon-Oss, onder de kop ‘Mensen als schaakstukken?’ Onder het afgebeelde schaakbord, met mensenfiguren als stukken, stond een kwatrijn (van een onbekende vertaler) van Khayyám afgedrukt:

Het Leven is een schaakbord van dagen en nachten,
Waar het Noodlot speelt met mensen als schaakstukken
En het schuift, en overwint en slaat,
En stilletjes weer opbergt.

“Men stelt ons een paradijs vol verrukkelijke vrouwen …

In De Stem, 16-8-1968 (door een onzer verslaggevers) wordt het volgende aan Khayyam (de grote Arabische spreukendichter) toegeschreven:

“Men stelt ons een paradijs vol verrukkelijke vrouwen in het vooruitzicht, en daarbij wijn melk en honing. Men stelt het dus best ook hier niet zonder geliefden en wijn, vermits wij noodzakelijkerwijs daarmee zullen eindigen”.